Kenmerken De slechtvalk is een forse valk met een gemiddelde grootte van 43 cm. Ze hebben een lichte onderkant met dwarsbanden en een donkergrijze rug. Er is een brede, zwarte baardstreep. De poten zijn geel, de snavel blauw-zwart en reeds vanaf de snavelbasis gekromd. De juvenielen zijn eerst bruin zie foto’s met prooi, alvorens dan de kleuren van de volwassen vogels aan te nemen. Verschillende lichte variaties kunnen optreden bij de 19 verschillende ondersoorten. Zoals bij de meeste roofvogels is het vrouwtje aanmerkelijk groter en zwaarder dan het mannetje (tot 30% zelfs). De prooi wordt in een snelle duikvlucht geslagen en is meestal op slag dood. De prooien zijn meestal vogels (duiven, eenden …), maar soms worden ook andere dieren die op de grond leven gegrepen. De slechtvalk is de snelst vliegende vogel met een snelheid van 349 km/u in duikvlucht.[3] Inmiddels zijn er metingen gedaan bij een afgerichte slechtvalk die wijzen op een nog hogere duiksnelheid, 389 km/u.[4] Hiermee is de slechtvalk ook het snelste dier ter wereld. De slechtvalk bewoont klippen (kliffen) en ravijnen en broedt soms in bomen (op de Hoge Veluwe, jaren 1970) of op de grond (Waddeneilanden, jaren 1926 en 1930, Zeeuws-Vlaanderen 2006, 2007). De soort is een bewoner van vrij open, afwisselende landschappen, met relatief minder bebossing. ’s Winters komt de vogel voor langs kusten en in moerassen, soms zelfs op kerktorens in dorpen en steden.